பீஷ்மர்
இந்த நாவலில் இருக்கும் ஒரு சிறப்பான அம்சம் என்பது கதை மாந்தர்களின் வாழ்வு எப்படி அமைய போகிறது என்பதும் , நிகழ்வுகள் எவ்வாறு அமைய போகின்றன என்பதை துவக்கதிலேயே குறிப்புணர்த்தி செல்வதுதான் , அந்த குறிப்புகள் எவ்வாறு வடிவமாகின்றன என்பதை காண ஆர்வம் கொள்ளும் வகையில் இந்த நாவலின் இயல்பு அமைந்திருக்கிறது .இந்த இயல்பிற்கு நூலாசிரியர் துணை புராண கதைகளையும் ,நாக கதைகளையும், உருவக கதைகளையும் பயன்படுத்தி கொள்கிறார் . இவைகள் இந்த இயல்பினை தாண்டி இந்த கதையை மேலும் புரிந்துகொள்ள உதவும் வகையிலும் வடிவமைக்கபட்டிருக்கின்றன .
முக்கியமாக பீஷ்மரை ஆதாரமாக கொண்ட சித்ரகர்ணி எனும் சிங்கம் வரும் உருவக கதை , மேலும் அதே உருவக கதையில் வியாசரை ஆதாரமாக கொண்ட குஹ்யசிரேயஸ் எனும் கழுதை புலி குட்டி வரும் இடங்கள் .பீஷ்மர் தன்னுள் இருக்கும் மென் குணத்தை அழித்து கொள்வது சிங்கம் பசுவை கொல்லும் வழியாகவும் , குஹ்யசிரேயஸ் 'நான் விஸ்வாநரன்' என சொல்வது வியாசன் வழியாக வரப்போகும் குரு வம்ச தொடர்ச்சி சார்ந்தும் உருவக தன்மையில் சொல்லப்படுகிறது என எண்ணினேன் .
குஹ்யசிரேயஸ் மற்றும் அவன் அம்மா குஹ்யஜாதை என்பது சார்ந்து சத்தியவதி தன் உதிரத்திற்காக பீஷ்மரை பலியிடுகிறார் என இந்த உருவக கதை சொல்ல வருகிறது என நினைத்தேன் , இந்த புரிதல் தவறாகவும் இருக்க வாய்ப்புண்டு .
நாக கதைகளும் இவ்வகையான உருவக கதைகளே , உதாரணமாக புவியில் இருக்கும் நாகங்கள் கத்ரு அன்னையின் சொல்லை கேட்காமல் போனதால், அவளின் சாபத்தால் அழிவின் அருகில் வரை செல்லும் கதையை, பீஷ்மர் அம்பையின் சொல் கேளாமல் அழிவின் பாதையை தேர்ந்தெடுத்தையும் இணை வைக்க முடியும் .
முக்கியமாக நாவலில் வரும் இவ்வரிகள்
///நன்றும் தீதுமென இங்குள அனைத்துமே அன்னையின் மாயங்களே என்றறியாத மூடர்கள் நீங்கள். நன்றைத் தேர்வுசெய்ததன் வழியாக நீங்கள் உங்கள் ஆணவத்தையே முன்வைத்தீர்கள். ///
பொறுப்புகள் எனும் பெயரில் தன்னால் தான் அஸ்தினபுரிக்கு பாதுகாப்பு என எண்ணுகிறார் ,இதை தன்னகங்காரமாக( ஆணவமாக ) சொல்லலாம் . இது அவருக்கு அழிவை நோக்கி செல்லும் காரணமாக அமைகிறது .
.....
பீஷ்மர் தன்னை ஒரு ஆயுதமாக எண்ணுவதும் சொல்வதும் கவனிக்க தக்கது , சத்யவதிக்கு பீஷ்மர் எதுவும் நிகழ்த்த பயன்படக்கூடிய ஓர் ஆயுதம் .
நாவலின் ஓவியங்களில் ( சண்முகவேல் ) பீஷ்மரின் ஓவியங்கள் தான் அழகானவைகள் .
நிறைய இடங்கள் பீஷ்மரின் மனதை அழகாக சொல்லி செல்கின்றன , சிறு அம்புகள் ஒன்றை பிளந்து ஒன்று என செல்வது எல்லாம் மனம் செல்லும் இயல்பை அழகாக சொல்பவை .
பீஷ்மர்க்கும் , பால்ஹிகர்க்கும் இருக்கும் இணைவு அழகானது , உண்மையில் இந்த இணைவில் சித்ராங்கதனும் வருகிறார் . பீஷ்மரின் மனம் என்பது வாழாத ஏழு அண்ணன்களின் மீதான ஏக்கம் , பால்ஹிகர் அண்ணனின் குறை மறைக்க உருவான அகம் கொண்டவர் , சித்ராங்கதன் தன் தமயனின் உடற்குறைகளை தன் உடல் வழியாக நீக்க முனைந்தவர் .
நாவலில் பீஷ்மர் சார்ந்து எனக்கு மிக பிடித்த இன்னொரு பகுதி குடிகார சூதன் சொல்லும் பீஷ்மரை நாயகனாக கொண்ட அங்கத கதை , துயத்தை அங்கதம் வழியாக கடக்கும் இந்த இடம் அபாரமானது .
இந்த நாவலில் இருக்கும் ஒரு சிறப்பான அம்சம் என்பது கதை மாந்தர்களின் வாழ்வு எப்படி அமைய போகிறது என்பதும் , நிகழ்வுகள் எவ்வாறு அமைய போகின்றன என்பதை துவக்கதிலேயே குறிப்புணர்த்தி செல்வதுதான் , அந்த குறிப்புகள் எவ்வாறு வடிவமாகின்றன என்பதை காண ஆர்வம் கொள்ளும் வகையில் இந்த நாவலின் இயல்பு அமைந்திருக்கிறது .இந்த இயல்பிற்கு நூலாசிரியர் துணை புராண கதைகளையும் ,நாக கதைகளையும், உருவக கதைகளையும் பயன்படுத்தி கொள்கிறார் . இவைகள் இந்த இயல்பினை தாண்டி இந்த கதையை மேலும் புரிந்துகொள்ள உதவும் வகையிலும் வடிவமைக்கபட்டிருக்கின்றன .
முக்கியமாக பீஷ்மரை ஆதாரமாக கொண்ட சித்ரகர்ணி எனும் சிங்கம் வரும் உருவக கதை , மேலும் அதே உருவக கதையில் வியாசரை ஆதாரமாக கொண்ட குஹ்யசிரேயஸ் எனும் கழுதை புலி குட்டி வரும் இடங்கள் .பீஷ்மர் தன்னுள் இருக்கும் மென் குணத்தை அழித்து கொள்வது சிங்கம் பசுவை கொல்லும் வழியாகவும் , குஹ்யசிரேயஸ் 'நான் விஸ்வாநரன்' என சொல்வது வியாசன் வழியாக வரப்போகும் குரு வம்ச தொடர்ச்சி சார்ந்தும் உருவக தன்மையில் சொல்லப்படுகிறது என எண்ணினேன் .
குஹ்யசிரேயஸ் மற்றும் அவன் அம்மா குஹ்யஜாதை என்பது சார்ந்து சத்தியவதி தன் உதிரத்திற்காக பீஷ்மரை பலியிடுகிறார் என இந்த உருவக கதை சொல்ல வருகிறது என நினைத்தேன் , இந்த புரிதல் தவறாகவும் இருக்க வாய்ப்புண்டு .
நாக கதைகளும் இவ்வகையான உருவக கதைகளே , உதாரணமாக புவியில் இருக்கும் நாகங்கள் கத்ரு அன்னையின் சொல்லை கேட்காமல் போனதால், அவளின் சாபத்தால் அழிவின் அருகில் வரை செல்லும் கதையை, பீஷ்மர் அம்பையின் சொல் கேளாமல் அழிவின் பாதையை தேர்ந்தெடுத்தையும் இணை வைக்க முடியும் .
முக்கியமாக நாவலில் வரும் இவ்வரிகள்
///நன்றும் தீதுமென இங்குள அனைத்துமே அன்னையின் மாயங்களே என்றறியாத மூடர்கள் நீங்கள். நன்றைத் தேர்வுசெய்ததன் வழியாக நீங்கள் உங்கள் ஆணவத்தையே முன்வைத்தீர்கள். ///
பொறுப்புகள் எனும் பெயரில் தன்னால் தான் அஸ்தினபுரிக்கு பாதுகாப்பு என எண்ணுகிறார் ,இதை தன்னகங்காரமாக( ஆணவமாக ) சொல்லலாம் . இது அவருக்கு அழிவை நோக்கி செல்லும் காரணமாக அமைகிறது .
.....
பீஷ்மர் தன்னை ஒரு ஆயுதமாக எண்ணுவதும் சொல்வதும் கவனிக்க தக்கது , சத்யவதிக்கு பீஷ்மர் எதுவும் நிகழ்த்த பயன்படக்கூடிய ஓர் ஆயுதம் .
நாவலின் ஓவியங்களில் ( சண்முகவேல் ) பீஷ்மரின் ஓவியங்கள் தான் அழகானவைகள் .
நிறைய இடங்கள் பீஷ்மரின் மனதை அழகாக சொல்லி செல்கின்றன , சிறு அம்புகள் ஒன்றை பிளந்து ஒன்று என செல்வது எல்லாம் மனம் செல்லும் இயல்பை அழகாக சொல்பவை .
பீஷ்மர்க்கும் , பால்ஹிகர்க்கும் இருக்கும் இணைவு அழகானது , உண்மையில் இந்த இணைவில் சித்ராங்கதனும் வருகிறார் . பீஷ்மரின் மனம் என்பது வாழாத ஏழு அண்ணன்களின் மீதான ஏக்கம் , பால்ஹிகர் அண்ணனின் குறை மறைக்க உருவான அகம் கொண்டவர் , சித்ராங்கதன் தன் தமயனின் உடற்குறைகளை தன் உடல் வழியாக நீக்க முனைந்தவர் .
நாவலில் பீஷ்மர் சார்ந்து எனக்கு மிக பிடித்த இன்னொரு பகுதி குடிகார சூதன் சொல்லும் பீஷ்மரை நாயகனாக கொண்ட அங்கத கதை , துயத்தை அங்கதம் வழியாக கடக்கும் இந்த இடம் அபாரமானது .
No comments:
Post a Comment