அம்பை
நாவலில் பீஷ்மர் சப்தசிந்து நாட்டின் ஒரு கிராமத்தில் தங்கிசெல்லும் பகுதி வருகிறது , மிக இனிமையான சூழல் கொண்ட கிராமம் அது , ஒரு வேளை தமிழ் புனைவுலகில் வரும் கிராமங்களில் மிகசிறந்த ஒன்றாக இது இருக்கலாம் . இந்த கிராமத்தில் பீஷ்மர்க்கு பணிவிடை செய்த ஒரு இளம்பெண் அவரோடு தானும் உடன்வருகிறேன் என சொல்கிறாள் , தனக்கு வரும் ஒரு கனவின் வழியாக பீஷ்மர்க்கு வரும் ஆபத்தினை உணர்ந்து இம்முடிவை அவள் எடுக்கிறாள் .
இந்த பெண் பீஷ்மரை நேசிக்கும் , பீஷ்மர் நீண்டநாள் வாழவேண்டும் என நினைக்கும் அம்பையின் இன்னொரு மனவிருப்பம் .
பீஷ்மரின் நெஞ்சை பிளந்து , அன்பற்ற இதயத்தை எடுக்க நினைக்கும் கனல் கொண்டிருக்கும் அவள் மனதின் இன்னொரு இடத்தில் பீஷ்மர் வாழ வேண்டும் என்ற அன்பும் இருக்கிறது . ஒரு மரத்தின் ஒரு கிளைகள் போல .
நாவலில் வரும் அம்பையை நினைக்கும்பொது கண்ணகியை நினைக்காமல் இருக்க முடிய வில்லை , முக்கியமான ஒற்றுமை இருவரும் இளம் வயதிலேயே கொற்றவை ஆகிறார்கள் . இளம்பெண் கொற்றவை கோலம் கொள்வது என்பது தமிழின் மிக முக்கியமான தொன்மம் , அம்பையின் பாத்திரத்தில் இந்த தொன்மத்தின் தாக்கம் மிக அதிகம் . ஒரு வித்தியாசம் கண்ணகி தன் அநீதிக்கு பிறகு ரஜோ குணத்திற்கு மாறுபவள் , அம்பை பிறப்பிலேயே செந்நிறத்தை , ரஜோ குணத்தை கொண்டவள்.
நாவலில் அம்பை கொற்றவையானது அவளை பீஷ்மர் நிராகரித்தார் என்பதற்காக அல்ல , ஒரு வேளை அப்படி வந்திருந்தால் அது அம்பை கொற்றவையானதற்கான அடிப்படை நியாயத்தை ஈடு செய்வதாக இருந்திருக்காது .மேலும் அவள் ரௌத்திரம் கொண்டது பெண்மை இழிவு படுத்தப்பட்டது என்பதற்காக கூட நான் எண்ண வில்லை .
தூக்கி கொள்ள வாஞ்சையோடு பார்க்கும் குழந்தையை தவிர்ப்பது போன்ற செயல் பீஷ்மர் செய்தது , இறைந்து நிற்கும் ஒவ்வொரு உயிருக்குள்ளும் இருக்கும் நம்பிக்கை என்பது தான் இந்த உலகால் அரவணைக்க படுகிறோம் என்பதுதான் , தம்மை பிறர் காப்பார்கள் என்பதுதான் , இயற்கை , கடவுள் எல்லாமே இந்த நம்பிக்கையை அளிக்கும் விஷயங்கள்தான் , இது சார்ந்து என் வாழ்வில் நிகழ்ந்த ஒரு நிகழ்வை சொல்ல முடியும் , ஒரு முறை தென்னை மர அடியில் நின்று ஒரு பெரியவருடன் பேசிக்கொண்டிருந்தேன், "காய் ஏதாவது கீழ விழுந்திட போகுது ,தள்ளி நிற்போம் " என்றேன் , அவர் "தம்பி விழாது அது சத்தியத்துக்கு கட்டுப்பட்டு நிற்குது" என்றார், நகரத்தில் வளர்ந்த எனக்கு இவரது இயற்கை மீதான நம்பிக்கை ஆச்சிரியம் தந்தது . உண்மையில் மிக சாதாரணமாக உணர முடியும் ,
சிறு நாய்க்குட்டி நம்மை நோக்கி வாலாட்டுவது நாம் அதை அரவணைப்போம் எனும் நம்பிக்கையில்தான் .
பீஷ்மார் நிராகரிப்பது இந்த நம்பிக்கையைத்தான் , இந்த நம்பிக்கை வீழ்வதால்தான் அம்பை கொற்றவை ஆகிறாள் .
நாவலில் பீஷ்மர் சப்தசிந்து நாட்டின் ஒரு கிராமத்தில் தங்கிசெல்லும் பகுதி வருகிறது , மிக இனிமையான சூழல் கொண்ட கிராமம் அது , ஒரு வேளை தமிழ் புனைவுலகில் வரும் கிராமங்களில் மிகசிறந்த ஒன்றாக இது இருக்கலாம் . இந்த கிராமத்தில் பீஷ்மர்க்கு பணிவிடை செய்த ஒரு இளம்பெண் அவரோடு தானும் உடன்வருகிறேன் என சொல்கிறாள் , தனக்கு வரும் ஒரு கனவின் வழியாக பீஷ்மர்க்கு வரும் ஆபத்தினை உணர்ந்து இம்முடிவை அவள் எடுக்கிறாள் .
இந்த பெண் பீஷ்மரை நேசிக்கும் , பீஷ்மர் நீண்டநாள் வாழவேண்டும் என நினைக்கும் அம்பையின் இன்னொரு மனவிருப்பம் .
பீஷ்மரின் நெஞ்சை பிளந்து , அன்பற்ற இதயத்தை எடுக்க நினைக்கும் கனல் கொண்டிருக்கும் அவள் மனதின் இன்னொரு இடத்தில் பீஷ்மர் வாழ வேண்டும் என்ற அன்பும் இருக்கிறது . ஒரு மரத்தின் ஒரு கிளைகள் போல .
நாவலில் வரும் அம்பையை நினைக்கும்பொது கண்ணகியை நினைக்காமல் இருக்க முடிய வில்லை , முக்கியமான ஒற்றுமை இருவரும் இளம் வயதிலேயே கொற்றவை ஆகிறார்கள் . இளம்பெண் கொற்றவை கோலம் கொள்வது என்பது தமிழின் மிக முக்கியமான தொன்மம் , அம்பையின் பாத்திரத்தில் இந்த தொன்மத்தின் தாக்கம் மிக அதிகம் . ஒரு வித்தியாசம் கண்ணகி தன் அநீதிக்கு பிறகு ரஜோ குணத்திற்கு மாறுபவள் , அம்பை பிறப்பிலேயே செந்நிறத்தை , ரஜோ குணத்தை கொண்டவள்.
நாவலில் அம்பை கொற்றவையானது அவளை பீஷ்மர் நிராகரித்தார் என்பதற்காக அல்ல , ஒரு வேளை அப்படி வந்திருந்தால் அது அம்பை கொற்றவையானதற்கான அடிப்படை நியாயத்தை ஈடு செய்வதாக இருந்திருக்காது .மேலும் அவள் ரௌத்திரம் கொண்டது பெண்மை இழிவு படுத்தப்பட்டது என்பதற்காக கூட நான் எண்ண வில்லை .
தூக்கி கொள்ள வாஞ்சையோடு பார்க்கும் குழந்தையை தவிர்ப்பது போன்ற செயல் பீஷ்மர் செய்தது , இறைந்து நிற்கும் ஒவ்வொரு உயிருக்குள்ளும் இருக்கும் நம்பிக்கை என்பது தான் இந்த உலகால் அரவணைக்க படுகிறோம் என்பதுதான் , தம்மை பிறர் காப்பார்கள் என்பதுதான் , இயற்கை , கடவுள் எல்லாமே இந்த நம்பிக்கையை அளிக்கும் விஷயங்கள்தான் , இது சார்ந்து என் வாழ்வில் நிகழ்ந்த ஒரு நிகழ்வை சொல்ல முடியும் , ஒரு முறை தென்னை மர அடியில் நின்று ஒரு பெரியவருடன் பேசிக்கொண்டிருந்தேன், "காய் ஏதாவது கீழ விழுந்திட போகுது ,தள்ளி நிற்போம் " என்றேன் , அவர் "தம்பி விழாது அது சத்தியத்துக்கு கட்டுப்பட்டு நிற்குது" என்றார், நகரத்தில் வளர்ந்த எனக்கு இவரது இயற்கை மீதான நம்பிக்கை ஆச்சிரியம் தந்தது . உண்மையில் மிக சாதாரணமாக உணர முடியும் ,
சிறு நாய்க்குட்டி நம்மை நோக்கி வாலாட்டுவது நாம் அதை அரவணைப்போம் எனும் நம்பிக்கையில்தான் .
பீஷ்மார் நிராகரிப்பது இந்த நம்பிக்கையைத்தான் , இந்த நம்பிக்கை வீழ்வதால்தான் அம்பை கொற்றவை ஆகிறாள் .
No comments:
Post a Comment